Ieder mens maakt verliezen mee. Tegen een verlies kan niemand zich wapenen, verlies hoort bij ons leven. Gevoelens die daarbij horen, zijn niet te voorspellen en niet te vermijden, ze overkomen ons.

We verliezen allemaal dierbaren door de dood, dat is onmiskenbaar. Ook kunnen we een partner verliezen door (echt)scheiding, ons werk kwijtraken of onze gezondheid achteruit zien gaan. Er zijn ook andere situaties van verlies, die rouw, gemis en zorg kunnen meebrengen, zoals het verlies van verwachtingen (bijvoorbeeld ongewilde kinderloosheid), leven met (medisch onverklaarbare) lichamelijke klachten, verlies van idealen en levensperspectief of bijvoorbeeld het gemis van een geboorteland.

Het omgaan met een verlies, het rouwen, is een reactie op het verlies en het belangrijkste doel is verwerken. We doen dat allemaal op een eigen manier. De duur van de rouw en de intensiteit ervan zijn voor iedereen anders.

In veel gevallen vragen ingrijpende gebeurtenissen om heroriëntering op het leven. Het is een proces van verwerken en aanpassen aan de nieuwe levenssituatie. De betekenis van het verlies vraagt om een plaats in het leven en wordt tijdens het rouwproces meer en meer geïntegreerd, zodat de rouwende zich kan verzoenen met hetgeen hem of haar is overkomen.

Soms gaan mensen alleen door een rouwproces, soms zoeken zij de steun van anderen. Vaak is er, voor iemand die rouwt, voor een bepaalde periode begrip en affectieve steun vanuit de omgeving.

Het kan zijn dat een verlies zo ingrijpend is, dat mensen geen voortgang in hun rouwproces ervaren, ondanks gesprekken met vrienden en familie en merken dat ze niet uit de voeten kunnen met de, ongetwijfeld goedbedoelde, adviezen. Soms roept een verlies ook extra verdriet op uit het verleden, men spreekt hierbij wel van verlate rouw of uitgestelde rouw. De rouw kan zich aandienen op verschillende manieren, door verdriet, boosheid, angst, gevoelens van somberheid of eenzaamheid, verwarring, concentratieverlies, fysieke klachten, slechte eetlust of slapeloosheid.

Als extra begeleiding nodig is bij het doormaken van een rouwproces, dan is een verlies- en rouwbegeleider de uitgelezen persoon die, als professionele hulpverlener, begeleiding kan beiden aan mensen die gebukt gaan onder geleden verlies. Deze beroepskracht is erin getraind om empatisch te luisteren en waar te nemen en onbevangen en objectief te helpen om emoties te benoemen, te ordenen en betekenis te geven. Door een klankbord te zijn en terug te koppelen, kan ondersteuning geboden worden, bij het onder ogen zien van de realiteit en het doorleven van de pijnlijke emoties, om tot verwerking te komen. In de ontmoeting kan perspectief hervonden worden om nieuwe levenszin te ervaren en weer beter te functioneren in het dagelijks leven.

Als je het gevoel hebt extra steun te kunnen gebruiken in je rouwproces, aarzel dan niet om contact op te nemen.